Dit is wat ik vind van mensen bekritiseren:
Wanneer je anderen bekritiseert, beperk je jezelf!
Wanneer iemand niet kan waarderen dat een ander anders is, iets anders doet of probeert, wordt het voor de persoon met het oordeel moeilijker om zelf verandering aan te gaan.
Iemand die kritiek heeft, zet zichzelf klem – niet de ander.
Uiteindelijk ben je met de verkeerde persoon bezig.
Je mist een hoop, als je niet nieuwschierig en respectvol bent.
Opbouwende kritiek versus niet opbouwende kritiek
Als je iets nieuws doet ben je zoekende, het kan onwennig zijn en het kost veel energie. Kritiek haalt je dan makkelijk onderuit. Wanneer is kritiek opbouwend en wanneer is het niet opbouwend?
Opbouwende kritiek is waar smaak en mening in tact worden gehouden en iemand wordt gewezen op iets wat het nog mooier, makkelijker of leuker kan maken, het wordt gegeven vanuit gedeeld enthousiasme en met een meekijkende houding.
Je kan het meteen verwerken, of niet en het geeft je iets waarmee je verder kan.
Niet opbouwend is kritiek is kritiek waardoor je je lamgeslagen voelt of waarbij het de intentie is om je ervanaf te houden. Het is kwetsend.
Harde woorden
Als opgroeiende puber wilde ik mijn eigen stijl gaan uitdragen en ontdekken. Het was superspannend om voor het eerst naar buiten te gaan met mijn nieuwe haar- of kledingstijl – en o, wat was ik kwetsbaar. Ik zie mijzelf nog zitten met allemaal kleine vlechtjes in mijn haar op de eerste schooldag van mijn nieuwe school. Een jongen riep tegen andere klasgenoten: “Zo zie haar met haar vlechtjes, wat is zij lelijk.”
I’m fine! Maar op dat moment wilde ik het liefst verdwijnen. Wat vond ik hem intens gemeen.
Durven spelen
Ik heb veel gesprekken gehad met mensen die niet hun hele zelf durfden te zijn en spanning voelden bij het ontdekken van nieuwe kanten in zichzelf.
Jongeren die hyperbewust van de blikken van anderen haast niet over het schoolplein durven, met het gevoel dat iedereen naar hen kijkt en iets van hen vindt, waardoor ze er niet van kunnen slapen.
Volwassenen die heel veel spanning voelen om het woord te nemen in een vergadering, omdat het zeker niet moet lijken dat jouw neus misschien wel de andere kant op staat.
We doen allemaal gekke en rare dingen; we hebben allemaal eigenaardigheden en imperfecties.
De mooiste krachtige ideeën, producten en diensten ontstaan in een poel van diversiteit. Niet in egaliteit, één kleurigheid en eentonigheid. Niet in een overleg waarbij alle neuzen dezelfde kant op lijken te staan en iedereen met dezelfde mond praat.
Bescherm je eigenheid en lef!
Je mag je fijn voelen met hoe je bent. En je mag meer kanten van jezelf ontdekken. Jouw lef en eigenheid moet je beschermen.
Om te stralen en je energie te behouden, mag je kort zijn naar mensen die jouw onzekerheid bevestigen of vergroten.
Er is gewoon geen plek voor ze – daar kan je je leven niet mee bezig houden!
Zorg dat je jezelf altijd toejuicht als je stappen maakt op een onbekend terrein, waarvan je niet precies weet hoe het zal zijn of hoe jij daar zult zijn.
Dat is dapper, dat is lef, en dat mag je koesteren.
Vraag jezelf af, wie ben ik vandaag?
